Jering, kenuak atau jengkol ialah tumbuhan yang berasal dari Malaysia, Indonesia dan kawasan ASEAN. Jering mempunyai rasa yang pahit dan berbau. Ini menyebabkan golongan muda kurang menyukainya. Tetapi bagi sesetengah orang yang telah lama mengenali jering, rasanya yang sungguh enak terutama sekali apabila dimakan bersama sos ataupun kelapa parut bergula. Buah dan pucuknya berasa lemak-lemak pahit dan pedar. Sesiapa yang memakan buah jering akan mengeluarkan air kencing yang berbau hancing kuat.
Pokok Jering ialah satu spesies
tumbuhan dalam famili Fabaceae yang berasal dari Semenanjung Malaysia dan
Thailand. Pokok ini merupakan pokok saka yang besar dan rendang dan selalunya
tumbuh meliar di dalam hutan. Nama botaninya Pithecellobium jiringa
Jering sering dimakan sebagai
ulam tetapi kurang popular kerana baunya yang tidak menyenangkan. Pewarna ungu
yang didapati daripada lenggai-lenggai pokok ini telah dipergunakan untuk
mencelup sutera. Kayu pokok ini ringan dan tahan lama sederhana. Warnanya semakin
menjadi perang tua dengan berlangsungnya masa. Kayu ini amat mudah dikerjakan
dan telah digunakan untuk kerja kayu halus, almari, dan perabot lain.
Dari segi perubatan pula, biji
jering mengandungi sejenis bahan alkoloid yang memberi rangsangan untuk
membuang air kecil. Bagi pesakit penyakit kencing manis pula, jering boleh
menjadi penawar yang berkesan sekiranya diambil berterusan dengan kadar yang
sedikit. Kerana kandungan sebatian alkoloid di dalam jering mampu meneutralkan
kandungan gula dalam badan
- Buah jering dimakan untuk merawat kencing manis. Daunya pula digunakan untuk merawat pelbagai jenis penyakit kulit dan gatal-gatal.
- Kayap : pucuk jering + bunga pecah periuk dikunyah sirih + pinang dan ditampal/disapu airnya
- sakit kulit : biji dilumat dan sapu pada kulit
- batu karang : rebus biji dan halia diminum
- kudis : daun tua dibakar jadi arang campur minyak dan disapu
No comments:
Post a Comment